Indien u samenwoont en (gezamenlijk) kinderen heeft is het verstandig een regeling te treffen zodat bij overlijden van een van u beiden de andere partner verzorgd achterblijft zonder dat de kinderen direct aanspraak kunnen maken op hun eventuele erfdeel. Dit kan op meerdere manieren.
U kunt bij de notaris een akte ondertekenen waarbij u een regeling maakt waarin u een aantal (vermogenrechtelijke) spelregels vastlegt ten aanzien van uw samenleving. Doorgaans treft u een regeling voor de inboedel, de verdeling van de huishoudkosten, pensioenaanspraken, de polissen van levensverzekering, de verdeling van de goederen voor het geval u komt te overlijden of uit elkaar gaat.
Aandachtspunten
Indien uw samenleving eindigt door overlijden kunt u een extra bepaling opnemen in uw samenlevingsovereenkomst dat de gezamenlijke goederen (bijvoorbeeld de woning en de hypotheek die op beider naam staan) terecht komen bij de langstlevende partner. Omdat er (gezamenlijke) kinderen zijn hoeven zij echter deze bepaling niet te accepteren en kunnen zij deze bepaling aanvechten. Daarom is het noodzakelijk om in aanvulling op de samenlevingsovereenkomst een testament te maken (zie hierna). Mocht u een dergelijk beding hebben opgenomen in uw bestaande samenlevingsovereenkomst toen er nog geen (gezamenlijke) kinderen waren, verdient het aanbeveling om deze bepaling te laten vervallen en een aanvullende regeling te treffen in uw testamenten. Uw privégoederen zullen toekomen aan uw eigen kinderen. Wanneer u ook uw privégoederen wilt laten toekomen aan de andere partner dient u in aanvulling op de samenlevingsovereenkomst een testament te maken.
Indien een van u beiden meer eigen geld inbrengt bij de aankoop van de nieuwe woning dan de ander, maar de woning voor gelijke delen op uw beider naam komt te staan, is het verstandig om hierover iets vast te leggen. Als uw samenleving dan eindigt is duidelijk hoe een en ander bij de eigendomsoverdracht was afgesproken.
Wanneer u het wenselijk vindt dat uw privévermogen (en eventueel gezamenlijk vermogen) wordt geërfd door uw partner en niet (alleen) door uw eigen kinderen dient u dit te regelen bij testament. Volgens de wet zijn immers bij uw overlijden uw eigen kinderen uw erfgenamen en niet uw partner. Doorgaans kiezen cliënten in vergelijkbare situaties ervoor om een regeling te treffen die gelijk is aan de situatie voor gehuwden met kinderen. De langstlevende partner wordt dan eigenaar van alle goederen en de eigen kinderen kunnen hun erfdeel pas opeisen in de in het testament genoemde situaties, zoals bij het overlijden van de langstlevende partner.
Aandachtspunten
Het is mogelijk om bij testament uw partner te benoemen tot executeur. De executeur heeft tot taak ervoor te zorgen dat de schulden worden betaald, legaten worden afgegeven, automatische incasso's worden beëindigd, uitvaartkosten worden betaald enzovoorts.
Alles wat uw erfgenamen verkrijgen uit uw nalatenschap moet worden gedeeld met een eventuele echtgenoot in het geval er sprake is van huwelijk in gemeenschap van goederen. Bij een echtscheiding heeft de de voormalige echtgenoot recht op de helft van het verkregen erfdeel. Dit kunt u voorkomen door een uitsluitingsclausule op te nemen (ook wel genoemd: "privéclausule"). Bij echtscheiding blijft het geërfde vermogen buiten de verdeling.
Het is mogelijk om uw stiefkinderen (kinderen van uw partner die niet uw eigen kinderen zijn) in een dergelijke verdeling als hiervoor omschreven te betrekken. Voor meer informatie hierover kunt contact met ons kantoor opnemen.
Indien u samenwoont en minderjarige kinderen heeft is het verstandig een voogdijregeling te treffen voor het geval u beiden komt te overlijden.
Indien u beiden komt te overlijden zal tot de leeftijd van achttien jaar de door u aangestelde voogd zich tevens bezighouden met de financiële zaken. Zodra uw kinderen de achttienjarige leeftijd bereiken zijn zij meerderjarig en kunnen zij zelf beslissen wat zij met hun erfdeel doen. De meeste cliënten vinden deze leeftijd nog wat te jong en stellen een bewind in over het erfdeel van de kinderen. Met het instellen van het bewind voorkomt u dat de kinderen hun erfdeel op een verkeerde manier besteden. De door u te benoemen bewindvoerder ziet toe op een verantwoorde besteding van het door uw kinderen geërfde vermogen. U dient wel bij testament een leeftijd vast te stellen waarop het bewind eindigt.
Indien u samenwoont zonder dat u (gezamenlijk) kinderen heeft is het verstandig een regeling te treffen zodat bij overlijden van een van u beiden de andere partner verzorgd achterblijft. Dit kan op meerdere manieren.
Samenlevingsovereenkomst
U kunt bij de notaris een akte ondertekenen waarin u een regeling maakt waarin u een aantal (vermogenrechtelijke) spelregels vastlegt ten aanzien van uw samenleving. Doorgaans treft u een regeling voor de inboedel, de verdeling van de huishoudkosten, pensioenaanspraken, de polissen van levensverzekering, de verdeling van de goederen voor het geval u komt te overlijden of uit elkaar gaat.
Aandachtspunten
Indien uw samenleving eindigt door overlijden kunt u een extra bepaling opnemen in uw samenlevingsovereenkomst dat de gezamenlijke goederen (bijvoorbeeld de woning en de hypotheek die op beider naam staan) terecht komen bij de langstlevende partner. Uw prive-goederen zullen toekomen aan uw wettelijke erfgenamen (doorgaans ouders, broers, zusters). Wanneer u ook uw prive-goederen wilt laten toekomen aan de andere partner dient u in aanvulling op de samenlevingsovereenkomst een testament te maken.
Indien een van u beiden meer eigen geld inbrengt bij de aankoop van de nieuwe woning dan de ander, maar de woning voor gelijke delen op uw beider naam komt te staan, is het verstandig om hierover iets vast te leggen. Als uw samenleving dan eindigt is duidelijk hoe een en ander bij de eigendomsoverdracht was afgesproken.
Wanneer u het wenselijk vindt dat uw privévermogen wordt geërfd door uw partner dient u dit te regelen bij testament. Volgens de wet zijn immers bij uw overlijden uw eigen familieleden (ouders, broers, zusters) erfgenamen en niet uw partner.